Najprościej jest powiedzieć komuś komplement związany z jego wyglądem. Możemy komuś mówić, że ma piękną figurę, lśniące włosy, rozbrajający uśmiech. Jednak nawet mając najlepsze intencje, zwracamy wtedy uwagę tylko na powierzchowne piękno. Może osoba, którą w ten sposób wyróżniamy, obsesyjnie martwi się o swój wygląd? Jeśli myśli o własnym ciele spędzają jej sen z powiek, komentowanie wyglądu utwierdzi ją w przekonaniu, że wszyscy zwracają uwagę  właśnie na cechy zewnętrzne. Nie ma oczywiście niczego złego w dostrzeganiu w innych czegoś, co nam się podoba, należy jednak pamiętać, że pielęgnujemy wtedy pogląd, że to wygląd nas definiuje. Znacznie bardziej wymagające jest od nas sprawienie komuś komplementu, który dotyczy charakteru lub umiejętności. Jest to o tyle trudniejsze, że wymaga poznania danej osoby, uważnego słuchania i spędzania razem czasu. Jest to powiedzenie innymi słowami: „jesteś dla mnie ważny”, „chcę wiedzieć, co masz do powiedzenia”, „chcę poświęcić ci swój czas i uwagę”. Ta trudność sprawia, że osoba obdarowana nimi zapamięta je na długo i może poczuć się ważna, warta uwagi.

Jeżeli chcemy sprawić przyjemność, ale nie wiemy co powiedzieć, lepiej powstrzymać się od komplementu „na siłę”. Sztuczność zostanie na pewno szybko wyłapana. Podobnie jest z rzeczami, które mówimy, żeby osiągnąć dany cel – manipulacja nigdy nie jest dobra i nie może być podstawą właściwej relacji. Jeżeli widzimy czyjąś dobrą cechę, to warto na nią zwrócić uwagę. Udany komplement to taki, który rzeczywiście sprawi, że ktoś poczuje się dobrze, poprawi mu się dzień albo kto wie? Może zostanie zapamiętany na lata?